• 07.05.2020

Зошто лидерите треба да имаат „миленик“ меѓу вработените?

HR советниците најчесто ќе ви кажат: „Не треба да имате миленик во компанијата“.

Но, Џејн Хелбрехт, бизнис партнер во компанијата „Acuity HR Solutions“, својата публика од HR и бизнис професионалци, во Винипег Манитоба, ја советуваше да го прави токму спротивното.

„Верувам дека, како лидер, ако од време на време не играте на картата „имам свој миленик вработен“ губите многу големи можности“ – вели таа.

Во 5-те минути во кои таа е на бината, успева да даде уверливи причини зошто менаџерите понекогаш треба да се фокусираат на најпродуктивните вработени, оние кои се суперѕвезди меѓу претпоставените и другите вработени.

„Не велам дека не треба сите вработени да ги третирате еднакво, дека не треба сите да ги потикнувате и дека треба да имате една омилена личност само затоа што Ви е најдобар пријател или затоа некоја личност е популарна“ – инсистира.

„Често кога ги советувам лидерите да ги третираат своите вработени разалично, велат: „не смеам да го правам тоа, тоа е фаворитизирање“. Лидерите толку многу се исплашени од фаворитизирање, но ако понекогаш не сте обвинети за фаворитизирање, не водите правилно“ – објаснува, контрасно на советите кои би ги дале повеќето специјалисти за човечки ресурси.

„Имате различни вработени, со различни нивоа на посветеност, различни вештини, различни таленти и иако можете сите да ги третирате на еднаков начин за да бидете фер, не мора да значи дека ќе бидете ефикасни“ – аргументира и потоа го поставува важното прашање: „Па во кого да го инвестирате вашето време, во оние кои не се трудат многу, кои имаат лош став и не се посветени или во вашите најпосветени, талентирани вработени?“.

„Талентот и посветеноста се множители. Колку повеќе време инвестирате во талентот и посветеноста, толку ви се враќа инвестицијата од секоја индивидуа, но исто така и од целиот тим“ – објаснува Хелбрехт.

„Ако некој ме обвинува за фаворитизирање во мојот тим, подобро е да биде тоа вработениот кој има лош став и не е посветен. Ако најквалитетните работници ме обвинуваат за фаворитизирање, тогаш имам проблем“ – вели таа.

„Почесто се случува да ги фаворитизираме оние вработени кои не се посветени и имаат лош став со тоа што не се соочуваме со проблемите како доцнење на работа, незаинтересираност за работата…“ – потенцира.

„Што постигнуваме со тоа? Каква пораќа испраќаме на посветените работници со тоа?“.

Она што секој лидер може да го научи од нејзиниот настап и предавањето е дека треба да се водите по принципот „10 – 80 – 10“.

Таа објаснува дека секој лидер треба да го инвестира своето време 10-те проценти најквалитетни работници, бидејќи така и оние вработени кои влегуваат во 80-те проценти на просечни работници, тежнеат да се најдат во оние горни 10 проценти. А, ако се фокусирате на долните 10 проценти каде се наоѓаат оние кои не се посветени на работата, оние вработени кои влегуваат во 80-те проценти тежнеат да бидат како оние најмалку квалитетните вработени.

Понатаму, продолжува со потврдување на нејзината теза со тоа што наведува личен пример за кои сигурни сме дека сте го сретнале и во вашиот личен професионален живот. Објаснува дека кога ја добила својата прва работа, веднаш по завршувањето на студиите, седела во кафуле со две колешки кои се пожалиле дека нивниот менаџер имал една нивна колешка која најмногу ја цени и дека таа секогаш ги добива најдобрите проекти.

Можете самите да претпоставите зошто било тоа така?

Како што Хелбрехт објаснува, тоа била онаа колешка која била „суперѕвезда“ во тимот, која комплетно се посветувала на задачите, која сите проекти успешно ги завршувала, секогаш доаѓала навреме на работа и по потреба останувала и до подоцна само да биде сигурна дека работата е завршена.

„Ова е пример на ефикасно водство“ – вели таа.

„Не велам дека треба да го игнорирате остатоткот од тимот, но тоа не значи дека треба комплетно да ги игнорирате најдобрите работници и да не инвестирате дел од вашето време на нив, на сметка на тоа комплетно да се посветувате на оние кои едноставно не се толку квалитетни“ – заклучува таа.

Што мислите, дали ова е добар совет?